Alimenty należą się nie tylko dzieciom.
Ubiegać mogą się o nie także rodzice, zatem rodzice biologiczni, adopcyjni, a nawet macocha lub ojczym. Zobowiązanie to ciąży nie tylko na rodzicach w stosunku do dzieci, lecz także na pełnoletnich dzieciach wobec rodziców, pod warunkiem że znaleźli się oni w niedostatku.
Niestety nawet rodzice pozbawienie władzy rodzicielskiej mogą domagać się od swoich dzieci alimentów.
Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby również środków wychowania obciąża krewnych w linii prostej.
Obowiązek alimentacyjny jest niestety kwestią całkowicie odrębną od władzy rodzicielskiej.
Podkreślić należy, że żaden przepis nie uzależnia prawa rodzica do alimentów od tego, czy i w jaki sposób sprawował władzę rodzicielską i jak wykonywał on swoje obowiązki, w tym alimentacyjne wobec dzieci. Co istotne, również sam fakt pozbawienia w przeszłości władzy rodzicielskiej nad dzieckiem nie zamyka rodzicowi drogi do sądowego ustalenia alimentów od dzieci.
Zatem, rodzice mogą być pozbawieni władzy rodzicielskiej, a obowiązek alimentacyjny pomiędzy dziećmi a rodzicami dalej istnieje. Są to dwie zupełnie odrębne sytuacje.
Niestety, niejednokrotnie dochodzi do sytuacji, kiedy rodzic, który w żaden sposób nie interesował się dziećmi, nie utrzymywał z nimi kontaktu, nie łożył na ich utrzymanie, a często także właśnie był całkowicie pozbawiony władzy rodzicielskiej, np. na starość żąda od swoich pełnoletnich już dzieci alimentów na swoją rzecz, motywując to swoją trudną sytuacją materialną i bytową (niedostatek).
Nie oznacza to jednak, że każdy rodzic może skutecznie domagać się alimentów.
W przypadku, gdy ojciec lub matka byli rodzicami tylko z nazwy, sąd teoretycznie powinien powołać się na art. 144(1) k.r.i o. mówiący o braku obowiązku płacenia alimentów, jeśli jest to sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.
Według Sądu Najwyższego roszczenia alimentacyjne należy oceniać według zasad współżycia społecznego. Dlatego przymusu alimentów można uniknąć, wykazując m.in., iż rodzic np. sam wcześniej nam nie płacił alimentów, nie utrzymywał z nami kontaktów, bił nas, stosował przemoc wobec nas itp.
Istotnym argumentem przeciwko przyznaniu alimentów na rodzica może być fakt, iż rodzić popadł w biedę z własnej winy (np. ma możliwości zarobkowe a nie podejmuje pracy, alkoholizm, itp.). Jeżeli rodzic żyje w niedostatku na własną prośbę i mimo możliwości nie podejmuje pracy, to jego żądania wobec dzieci można uznać za niezgodne z zasadami współżycia społecznego.
Naganne zachowanie ojca lub matki wobec dzieci, może być okolicznością decydującą dla zasadności ich roszczeń.