Alimenty są ściśle związane z tym kto ma je płacić to znaczy, że zobowiązanie do płacenia alimentów ma charakter osobisty. Obowiązek alimentacyjny nie przechodzi na spadkobierców rodzica zobowiązanego do płacenia alimentów. Zatem ani np. ciocia, bratanek, siostrzenica, wujek nie są zobowiązani do płacenia tych alimentów niejako „w zamian / w zastępstwie” zmarłego rodzica.
Za życia rodzica zobowiązanego do płacenia alimentów – zaległych alimentów można żądać od tego właśnie rodzica.
Zatem sytuacja jest prosta – umiera rodzic zobowiązany do alimentów – ustaje obowiązek płacenia tych alimentów.
Natomiast pozostaje pytanie – co z zaległymi niezapłaconymi a już wymagalnymi alimentami?
Wymagalne (ewentualnie i zaległe) raty alimentacyjne są długiem zmarłego rodzica. W orzecznictwie sądowym oraz doktrynie prawa utrwalony jest pogląd, iż raty alimentacyjne, które stały się wymagalne za życia uprawnionego i które zostały prawomocnie zasądzone, należą do spadku po uprawnionym (tak np. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 lipca 1965 r., sygn. akt. III CO 36/65, OSNCP 1966, nr 3, poz. 37).
Zatem zapłaty tych zaległych alimentów (powstałych i wymagalnych do dnia śmierci rodzica zobowiązanego do ich płacenia) można żądać od spadkobierców tego rodzica-dłużnika.
Warto zatem sprawdzić stan majątkowy zmarłego rodzica-dłużnika i ewentualnie ubiegać się o zapłatę zaległych kwot przez spadkobierców.