Dużo częściej słyszymy o przypadkach kiedy to jeden z rodziców utrudnia lub nawet uniemożliwia utrzymywanie kontaktów z dzieckiem, natomiast dużo rzadziej spotykamy się z sytuacjami kiedy jeden z rodziców chce „wymóc / przymusić” drugiego z rodziców do utrzymywania kontaktów z dzieckiem.
O ile raczej bezsporne i oczywiste jest, iż można żądać zapłaty określonej sumy pieniężnej za utrudnianie kontaktów z dzieckiem, o tyle rozwiązanie niejako w drugą stronę nie było dotychczas takie oczywiste.
Dość często rodzice zadawali sobie pytanie czy można „zmusić” drugiego z rodziców do widywania się z dzieckiem.
Sąd okręgowy w Krakowie zwrócił się do Sądu Najwyższego z pytaniem „czy na podstawie art. 59815 § 2 kpc możliwe jest zagrożenie osobie uprawnionej do kontaktów z dzieckiem nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje za niezrealizowanie kontaktów z dzieckiem w terminach określonych w ugodzie zawartej przed sądem, jeżeli wskazano w niej, że osoba ta ma prawo do kontaktów z dzieckiem, a nie wskazano, że ma też obowiązek realizowania kontaktów zgodnie z umową?”
Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 13 kwietnia 2022 r. (sygnatura akt III CZP 76/22, poprzednio III CZP 71/21, uchwała 3 sędziów Izby Cywilnej SN z 13 kwietnia 2022 r.) wypowiedział się w tej sprawie pozytywnie.
Uchwałą z dnia 13 kwietnia 2022 r. Sąd Najwyższy stwierdził, iż „sąd opiekuńczy może zagrozić osobie uprawnionej do kontaktów z dzieckiem nakazaniem zapłaty określonej sumy pieniężnej na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje za ich niezrealizowanie (art. 59815 § 2 k.p.c.) także wtedy, gdy w ugodzie użyto określenia, że uprawniony ma prawo do kontaktów z dzieckiem, a pominięto będący odpowiednikiem prawa obowiązek realizowania uzgodnionych kontaktów” (zagadnienie prawne III CZP 76/22 było dotychczas zarejestrowane pod sygnaturą III CZP 71/21).
Sąd Najwyższy, odniósł się do sytuacji gdy nie występuje utrudnianie kontaktów, ale do sytuacji gdy rodzic ma ustalone kontakty ale nie realizuje tych kontaktów czyli „nie widuje się / nie kontaktuje się” z dzieckiem.
Zapłata określonej sumy miałaby być w tej sytuacji swego rodzaju rekompensatą za nierealizowanie kontaktów z dzieckiem w terminach określonych.
W związku z powyższym na chwile obecną regulując kontakty obojga rodziców z dzieckiem, można np. w ugodzie zawrzeć określone kary za nierealizowanie tych kontaktów tj. za unikanie kontaktów z dzieckiem. W ugodzie takiej wtedy warto zawrzeć nie tylko informacje kiedy te kontakty mają się odbywać ale i właśnie określona kwotę pieniężną za unikanie kontaktów ale co najważniejsze obowiązek realizowania tych kontaktów dla drugiego z rodziców.
https://www.sn.pl/orzecznictwo/SitePages/Najnowsze_orzeczenia.aspx?ItemSID=1675-301f4741-66aa-4980-b9fa-873e90506a11&ListName=Zagadnienia_prawne