Z porwaniem rodzicielskim mamy do czynienia wówczas, gdy dziecko zabiera rodzic, któremu przysługuje pełnia praw rodzicielskich, zaś z uprowadzeniem rodzicielskim, gdy dziecko zabiera rodzic, który został pozbawiony praw rodzicielskich, jego prawa zostały zawieszone lub ograniczone ( uchwała SN z21.11.1979, VI KZP 15/79) bądź osoba obca.
Z porwaniem rodzicielskim mamy do czynienia wtedy gdy jeden z rodziców (posiadający pełnię władzy rodzicielskiej) opuszcza dotychczasowe wspólne miejsce zamieszkania wraz z dzieckiem i nie informuje o tym drugiego rodzica.
Niestety takie zachowanie nie jest przestępstwem na gruncie prawa polskiego.
Nie ma podstaw prawnych do interwencji policji. Jednakże, jeśli zabranie lub przetrzymywanie dziecka przez drugiego z rodziców (posiadającego pełnię władzy rodzicielskiej) wiąże się z brakiem informacji o obecnym miejscu pobytu dziecka, zasadne wydaje się zgłoszenie tego na policję, gdyż sytuacja taka może stanowić podstawę do poszukiwania dziecka z uwagi na jego „zaginięcie” i brak kontaktu z nim.
Rozwiązaniem jest wniosek do sądu o ustalenie miejsca pobytu dziecka. Zasadne wydaje się złożenie również (nawet w tym samym piśmie innych wniosków np. O pozbawienie tego rodzica władzy rodzicielskiej, o zabezpieczenie na czas trwania postępowania itp.).
Co do zasady każdy z rodziców jest uprawniony i zobowiązany do wykonywania władzy rodzicielskiej, jednakże władzy rodzicielskiej nie należy nadużywać a tym bardziej niedopuszczalne jest ograniczanie lub zakazywanie kontaktów dziecka z drugim rodzicem poprzez takie właśnie porwanie rodzicielskie.
Uprowadzenie rodzicielskie to naruszenie przepisów karnych (art. 211 kodeksu karnego): „Kto wbrew woli osoby powołanej do opieki lub nadzoru, uprowadza lub zatrzymuje małoletniego poniżej 15 lat albo osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.”.
W przeciwieństwie do porwania rodzicielskiego, uprowadzenie rodzicielskie można zgłosić na Policję. Jest to przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego.
Rozwiązaniem wtedy jest: wnioskiem do sądu o odebranie dziecka, a jeśli nie znamy miejsca pobytu dziecka – o ustalenie jego miejsca pobytu.