Często zdarza się sytuacja kiedy pracownica / pracownik (ojciec korzystający z urlopu macierzyńskiego) tuż przed końcem urlopu macierzyńskiego składa wniosek o przyznanie urlopu wypoczynkowego w celu przedłużenia czasu sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem.
Niestety pracodawca nie ma wtedy wielu możliwości – oprócz jednej – musi zaakceptować taki wniosek.
Pracownica / pracownik może złożyć wniosek zarówno o zaległy urlop wypoczynkowy (z poprzednich lat kalendarzowych), jak i bieżący urlop wypoczynkowy (przyznany i nabyty w danym roku kalendarzowym).
Zaległy urlop oznacza – urlop niewykorzystany z zeszłych lat.
Bieżący urlop oznacza – urlop wypoczynkowy z bieżącego roku, obliczony proporcjonalnie do upływu czasu tj. do momentu złożenia wniosku (np. jeśli wniosek składamy np. w kwietniu to będzie to urlop za 4 miesiące danego roku).
Pracodawca jest zobligowany / zobowiązany wnioskiem zawierającym propozycję terminu tego udzielenia urlopu, tzn. pracodawca nie może zmienić podanego we wniosku terminu tego urlopu.
Nie ma tu znaczenia np. plan urlopów istniejący w danej firmie.
Zatem, do rozpoczęcia urlopu wypoczynkowego na podstawie art. 163 § 3 KP wystarczy złożenie stosownego wniosku, na który pracodawca nie może zareagować inaczej niż „udzielając” urlopu niezależnie od planu urlopów (przy uwzględnieniu ilości dni urlopu przysługującego wnioskującej pracownicy / pracownikowi).
Zasada ta nie obowiązuje, jeżeli pracownica / pracownik wróci na kilka dni do pracy po urlopie macierzyńskim i dopiero wystąpi o urlop wypoczynkowy – wtedy niestety wszystko zależy od pracodawcy, który może wyrazić zgodę lub nie na taki urlop.